proch I
materiał wybuchowy miotający, spalający się powierzchniowo bez detonacji
Jeśli datkiem nie możem Kwestarza zbogacić, Postaramy się przecież za proch mu zapłacić (V) Strzelców zebrać - rzecz łatwa; prochu mam dostatek, W plebaniji u księdza jest kilka armatek (VI) I sztucce na podłodze, dalej sztenfle, kurki I narzędzia ślusarskie, któremi rynsztunki Poprawiano; proch, papier: robiono ładunki (VI). Trzasł zamek, lecz zalany krwią proch już nie spalił (IX)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń